Obliczanie calkowitego jittera.

Jak wczesniej wspomniano deterministyczne skladniki jittera sa liczone jako najwieksza roznica w czasie przejscia z jednego poziomu sygnalu do nastepnego. Losowy jitter jest trudniejszy do zrozumienia i oszacowania. Spowodowanego jego statystyczna niepewnoscia. Wykres oka i powstajacy na jego bazie histogram pozwalaja pokazac powiazania losowego jittera i BER.

Przebieg jest rozlany, co wskazuje na istnienie losowego jittera. Jednakze obszar w miejscu probkowania jest wystarczajaco szeroki, aby zapewnic akceptowalna jakosc transmisji. Pozioma linia poprowadzone przez punkty laczace rosnace i opadajace zbocza wskazuje miejsce zmiany poziomu sygnalu – prog. Wykreslajac zmiany progow w kolejnych punktach podczas okresu jednostkowego otrzymujemy histogram taki jak pokazano na dole rysunku. Dwa zbocza bedace funkcjami Gaussa, wskazuja na istnienie tylko szumu losowego. Kazda zmiana lewego punktu przeciecia pokazujacego na poprzedni punkt probkowania wskazuje na potencjalnie bledny bit, podobnie kazde przesuniecie prawego punktu przeciecia, ktory pojawia sie przed punktem probkowania wskazuje na potencjalnie bledny bit. Aby okreslic jakosciowo ten sygnal, mozna polaczyc wycinek funkcji Gaussa ukazanej z prawej strony histogramu: od minus nieskoñczonosci do punktu probkowania, oraz wycinek lewej funkcji Gaussa: od plus nieskoñczonosci do punktu probkowania. Dodajac te dwa obszary do siebie otrzymamy obszar bledu probkowania. W tym obszarze zakladamy jednakowe prawdopodobieñstwo wystapienia 1 i 0 w cyfrowym sygnale.

Copyrajt-Orajt 2007